پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :
السُّؤالُ نِصفُ العِلم .
پرسش نیمى از دانش است .
کنزالعمّال : ۲۹۲۶۰

پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :
العِلمُ خَزائنُ ومَفاتِیحُهُ السُّؤالُ ، فَاسألُوا رَحِمَکُمُ اللّه‏ُ فإنّهُ یُؤجَرُ أربَعةٌ : السائلُ ، والمُتَکلِّمُ ، والمُستَمِعُ ، والُمحِبُّ لَهُم؛
دانش گنجینه‏ هایى اسـت و کـلـیدهاى آن پرسش است ؛ پس ، خدایتان رحمت کند ، بپرسید ، که با این کار چهار نفر اجر مى‏ یابند : پرسشگر ، پاسخگو ، شنونده و دوستدار آنان .
تحف العقول : ۴۱ منتخب میزان الحکمة : ۲۶۰
 

پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :
مَن طَلَبَ العِلمَ فهُوَ کالصّائمِ نَهارَهُ ، القائمِ لَیلَةُ ، وإنَّ بابا مِنَ العِلمِ یَتَعَلَّمُهُ الرَّجُلُ خَیرٌ لَهُ مِن أن یَکونَ أبو قُبَیسٍ ذَهَبا فأنفَقَهُ فی سَبیلِ اللّه ؛
هر که دانش بجوید ، مانند کسى است که روز خود را به روزه گذراند وشبش را به عبادت . اگر کسى یک بابِ علم بیاموزد ، برایش بهتر است از این که کوه ابو قبیس طلا باشد و او آن را در راه خدا انفاق کند .
منیه المرید : ۱۰۰ منتخب میزان الحکمة : ۳۹۸

پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :
طالِبُ العِلمِ طالِبُ الرَّحمَةِ ،طالِبُ العِلمِ رُکنُ الإسلامِ ، ویُعطى أجرَهُ مَعَ النَّبِیّینَ ؛
جویاى دانش ، جویاى رحمت است . جوینده دانش رکن

نام مبارک حضرت یونس 4 بار در قرآن ذکر شده ودر چند جا نیز بدون اشاره به نامش مطالبی ذکر شده ونیز یک سوره از قرآن به اسم ایشان میباشد.نام پدرش متا از عالمان وزاهدان وارسته ونام مادرش تنجیس بود.

وی از ناحیه پدر از نوادگان حضرت هود واز ناحیه مادر از بنی اسرائیل بود.ایشان به خاطر اینکه در شکم ماهی قرار گرفت با لقب ذوالنون (صاحب الحوت) یاد شده است.قبر ایشان در نزدیک کوفه ودر کنار شط فرات قرار دارد.

رسالت حضرت یونس(ع)

شهر نینوا در منطقه موصل (در عراق کنونی)پایتخت دولت عاشوریان بشمار میرفت واین دولت قدرت خود را افزایش داد .نینوا در آن دوران از غنیترین وبزرگترین شهرهای مشرق زمین محسوب میشد ودارای جمعیتی بیش از صد هزار نفر بود.فراوانی نعمت باعث گمراهی مردم و رفتن به سمت کارهای زشت وناروا شد ضمن اینکه مردم نینوا بت پرست بودند وبه خدای واحد ایمان نداشتند.

خداوند حضرت یونس را به سوی آنان فرستاد.او آنها را به راه راست وپرستش خدای یکتا دعوت مینمود اما آنها بر کفر خود اصرار میورزیدند.بعد از 33 سال دعوت جز2 نفر به او نگرویدند که یکی از آندو دوست قدیمیش روبیل بود که از دانشمندان بود ودیگری عابد وزاهدی به نام ملیخا نام داشت.

هنگامی که زحمات یونس بی نتیجه ماند تصمیم گرفت تا مردمش را نفرین کند.روبیل به او گفت که اینکار را نکن زیرا که خداوند هلاکت آنها را نمیپسنددولی نظر ملیخا با یونس یکی بود.در نتیجه یونس قومش را نفرین کرد.

خداوند زمان دقیق بلا را به یونس اعلام نمود در نتیجه او ودوستش ملیخا از شهر خارج شدند اما ملیخا در شهر ماند وبه نزد مردم رفت واز آنان خواست تا به در گاه الهی استغاثه کنند وتوبه نمایند.آنها نیز چنین کردند وخداوند عذاب قطعی را از آنان برداشت.بعد ازچند وقت یونس جهت مشاهده عذاب وارد شهر شد اما دید که اتفاق خاصی نیفتاده و وقتی قضیه را از یکی از اهالی پرسید مرد که او را نمیشناخت ماجرای نفرین یونس وتوبه مردم را برایش توضیح داد.

قرار گرفتن یونس در شکم ماهی

یونس با شنیدن این خبر خشمگین شد وبدون اذن پروردگارش شهر را ترک کرد ورفت تا به کنار دریایی رسید وسواریک کشتی شد که پر از بار ومسافر بود.کشتی در میانه راه بود که ناگهان ماهی بزرگی جلویش را گرفت ودهان خود را باز کرد وطلب غذا نمود.یونس تا ماهی را دید از ترس به عقب کشتی رفت وماهی نیز به دنبالش به عقب کشتی رفت.سرنشینان کشتی متوجه شدند که فرد گناهکاری در کشتی است.بنابراین تصمیم گرفتند تا قرعه کشی کنند وقرعه به اسم هر کسی افتاد او را در دریا اندازند.آنها 3 بار قرعه نمودند وهر بار قرعه به نام یونس درآمد در نتیجه او را در درون دریا انداخته وماهی نیز فوری او را بلعید وبه اعماق آب بازگشت.

خداوند به ماهی الهام نمود تا به او آسیبی نرساند.یونس چند روزی را در درون شکم ماهی به اطاعت وپرستش خداوند پرداخت وبه عظمتش اعتراف کرد ومتوجه اشتباه خود شد.خداوند نیز توبه اش را قبول نمود وبه ماهی الهام کرد تا او را به ساحل ببرد ورها سازد وماهی نیز چنان کرد.یونس با حالی گرفته وبیمار از شکم ماهی خارج شد ودر کنار ساحل به سایه بوته کدویی تکیه زد واز آن مثل سینه حیوان میمکید وارتزاق میکرد.چون بدنش قدرت یافت وبیماریش روبه بهبودی رفت خداوند کرمی را فرستاد وآن کرم ریشه بوته را خورده وخشکانید.یونس با دیدن این منظره ناراحت شد ولب به اعتراض نمود.

خداوند به او وحی کرد تو از خشک شدن درختی کوچک اینقدر نارخت شدی که هیچ زحمتی برایش نکشیده بودی ولی از نزول عذاب بر عده زیادی از مخلوقاتم نگران نبودی! در این هنگام یونس متوجه خطای خود شد واز درگاه الهی تقاضای عفوو بخشش نمود.سپس به سمت نینوا حرکت کرد وچون خجالت میکشید وارد شهر شود به چوپانی گفت که به  داخل شهر برود وخبر آمدنش را اعلام کند.اما چون چوپان خبر داشت که یونس در دریا غرق شده حرفش را باور نکرد اما گوسفندی به زبان آمد وگواهی داد که آن مرد یونس است.چوپان متقاعد شد که این مرد یونس است وسریع وارد شهر شده وخبر آمدنش را به مردم داد.اما مردم که فکر میکردند او دروغ میگوید تصمیم گرفتند تا او را کتک بزنند.اما چوپان به آنها کفت که من برای صدق گفتارم شاهد دارم ودر نتیجه همان گوسفند مجددا شهادت داد که چوپان راست میگوید.

مردم پس از این ماجرا به استقبال یونس رفته واو را با احترام وارد شهر کردندوبه اوایمان آورده وسالها تحت رهبری وراهنمائیهای او بودند.

مدت غیبت یونس از قومش

حضرت یونس 4 هفته از قوم خود غایب گردید.1هفته  هنگام رفتن به سمت دریا،1 هفته در شکم ماهی و1 هفته را  در بیابان زیر سایه کدو سپری نمود و1 هفته را نیز صرف برگشت مجددش به شهر نمود.

مسلمانان طبق آیات قرآن به سیر شبانه محمد بن عبد الله پیامبر خود از مسجد الحرام به مسجدالاقصی^[۱] و عروج جسمانی او از مسجد الاقصی به آسمان اعتقاد دارند و این واقعه را معراج می‌نامند. همچنین در ادیان دیگر نیز وقایع مشابه (عروج به آسمان) گزارش شده است، مانند: اشعیا نبی در یهودیت، پولس رسول در مسیحیت و کرتیر موبد و ارداویراف در زرتشتی.

سوارشدن بر بُراق

جبرئیل و میکائیل و اسرافیل به منظور سفر محمد به آسمان مرکبی موسوم به براق را برای او آوردند، یکی مهار آن را گرفت و دیگری رکابش را و سومی جامه محمد را در هنگام سوار شدن مرتب کرد، در این موقع براق بنای چموشی گذاشت که جبرئیل او را لطمه‌ای زد و گفت: آرام باش اى براق، قبل از این پیامبر، هیچ پیامبرى سوار تو نشده، و بعد از این هم کسى همانند او، سوارت نخواهد شد. و سپس با براق معراج آغاز شد.

منادی از چپ و راست و ندای زنی با دستان برهنه

سپس منادی از چپ و منادی از راست و زنی با دست و ساعد برهنه محمد را به خود می خوانند ولی وی به هیچ یک توجه نمی‌کند.

توقف و نماز در طور سینا، بیت‌الحم و سپس بیت‌المقدس

سپس محمد در طور سینا محل سخن گفتن خدا با موسی و بیت الحم محل تولد عیسی توقف کرده و نماز می خواند، و سپس به بیت المقدس می‌رود. در آنجا به ابراهیم خلیل و موسی و عیسی در میان عده‌ای زیاد از انبیاء برخورد می‌کند که همگی مهیای نماز بودند و جبرئیل بازوی محمد را گرفته و جلو برده و بر آنان امامت کرده نماز می گزارند.

پیشنهاد آب و شراب و شیر به وی و تأویل آن‌ها

جبرئیل پیش محمد رفته، و سه ظرفِ آب، شراب و شیر به وی تعارف می‌کند و محمد شیر را انتخاب می‌کند. جبرئیل می‌گوید هدایت شدی و امتت نیز هدایت شد، و محمد می شنود که کسی می‌گفت اگر آب را انتخاب می‌کرد، غرق می‌شد و امتش نیز غرق می‌شد و اگر شراب را انتخاب می‌کرد، هم خودش و هم امتش گمراه می‌شدند. سپس جبرئیل می‌گوید اگر به منادی سمت راست پاسخ می‌دادی، امتت بعد از خودت به یهودی‏گری می‏گرائیدند و اگربه منادی سمت چپ پاسخ میدادی امتت پس از خودت مسیحی می‏شدند و اگر به زن با دستان برهنه که نشانه دنیا بود پاسخ می‌گفتی، امتت دنیا را بر آخرت ترجیح می‏دادند.

صعود به آسمان دنیا (آسمان اول)

سپس محمد با جبرئیل بالا می‌روند تا به آسمان دنیا صعود می‌کنند، در آنجا فرشته‌ای به نام اسماعیل که مسئول دفع شیاطین با شهاب است را ملاقات می‌کنند. و پس از معارفه محمد به وی توسط جبرئیل اجازه صعود توسط فرشته صادر می‌شود و فرشته در را باز می‌کند، محمد به او سلام می‌کند او نیز به محمد سلام می‌کرد و برای یکدیگر استغفار می‌کنند.

آسمان دوم

محمد پس از ورود به آسمان دوم همه فرشتگان را خوش و خندان می‌یابد، جز یک فرشته بسیار بزرگ را که دائم غضبناک بود. که جبرئیل وی را خازن و مالک جهنم معرفی می‌کند. محمد درخواست می‌کند که آتش دوزخ را به وی نشان دهند. که او پرده از آتش بر می‌گیرد و زبانه‌ای از آتش به آسمان می‌رود که محمد گمان می‌کند او را در بر خواهد گرفت، و سپس پرده را بر می گرداند. سپس مردی گندم‌گون و فربه می بیند و متوجه می‌شود وی آدم ابوالبشر است، وسپس به آدم سلام می‌کند و آدم هم به وی سلام می‌کند و برای یکدیگر استغفار می‌کنند و آدم او را تهنیت گفته به پیش می‌روند. سپس ملک موت، عزرائیل را می بینند و عزرائیل؛ محمد را مژده می‌دهد که تمامی خیرات را می‏بینم که در امت تو جمع شده‏. سپس فرشتگانی را می بیند که هر یک دعایی می‌کنند از جمله فرشته‌ای که دعا می‌کند:«بار الها اى خدایى که میان آتش و آب را سازگارى دادى میان دلهاى بندگان با ایمانت الفت قرار ده‏» یا دیگری که دعا می‌کند: «پروردگارا به هر کسى که انفاق مى‏کند خلف و جایگزینى عطا کن و به هر کسى که از انفاق دریغ مى‏ورزد تلف و کمبودى ده.» سپس برخی از اهل جهنم شامل حرام خواران و سخن‌چینان و مسخره‌کنندگانند، آنان که نماز را سبک بشمارند و کسانى که اموال یتیمان را به ظلم مى‏خورند، ربا خواران و آل فرعون و زنان بدکاره برخورد می‌کنند و سپس فرشتگانی با اندامهای عجیب و غیر متعارف که همه تسبیح خدا می‌کنند می بینند. سپس به آسمان دوم صعود می‌کنند و عیسی و یحیی را که جبرئیل آنها را دو پسر خاله‌های وی معرفی می‌کند ملاقات کرده با یکدیگر سلام کرده و برای یکدیگر استغفار می‌کنند.

آسمان سوم

در آسمان سوم مرد بسیار زیبایی را می بیند که جبرئیل او را یوسف معرفی می‌کند.و با یکدیگر سلام کرده و برای یکدیگر استغفار می‌کنند و یوسف مثل همه انبیاء دیگر می‌گوید: «مرحبا به پیغمبر صالح و برادر صالح و مبعوث در زمان صالح.»

آسمان چهارم

در آسمان چهارم ادریس که خدا او را به مقام رفیع مرتبت داده می بیند و با او مثل دیگران تهنیت می‌گوید.

آسمان پنجم

در آسمان پنجم محمد مردی سالخورده و بزرگ چشم می بیند که هرگز پیر مردی به آن عظمت ندیده است، و نزد او جمع کثیری از امتش بودند که از کثرت ایشان تعجب می‌کند و جبرئیل او را، پیغمبری که امتش دوستش می‏داشتند، هارون پسر عمران‏، معرفی می‌کند.

آسمان ششم

در آسما ن ششم، مردی بلند بالا و گندم‌گون می بیند که موی بدنش زیاد بود، شنیدکه می‏گوید: «بنى اسرائیل گمان کردند که من محترم‌ترین فرزندان آدم نزد پروردگار هستم و حال آنکه این مرد گرامى‏تر از من است» و جبرئیل او را موسى بن عمران معرفی می‌کند و بار دیگر با وی مثل دیگران تهنیت می‌گوید.

آسمان هفتم

در آسمان هفتم، مردی که سر و ریشش جو گندمی، و بر کرسی نشسته بود می بیند و از جبرئیل می پرسد این کیست که تا آسمان هفتم بالا آمده و کنار بیت المعمور در جوار پروردگار عالم مقام گرفته؟ و او جواب می‌دهد، ای محمد این پدر تو ابراهیم است در اینجا محل تو و منزل پرهیزکاران از امت تو است‏. و سپس آیه ۶۸ آل عمران را تلاوت می‌کند. و ابراهیم محمد و امتش را به خیر بشارت می‌دهد. و سپس بهشت را به محمد نشان می‌دهند. بعد جبرئیل می ایستد و محمد پس از گذر از تاریکی و روشنایی در پرده ای با خدا قرار می گیرد.

بازگشت

اینشتین(فوت 1955 م) در رساله ی پایانی عمر خود با عنوان: "دی ارکلرونگ" Die Erkla"rung - von: Albert Einstein – 1954 یعنی:"بیانیه" که در سال 1954 آن را در امریکا و به آلمانی نوشته است - اسلام را بر تمامی ادیان جهان ترجیح میدهد و آن را کاملترین ومعقولترین دین می داند.
 

۩۞۩ اینشتین و اسلام ۩۞۩

اگر بخواهيم زندگي بدون عيب و نقصي در اين دنيا داشته باشيم بايد طبق قوانين و مقررات قرآن عمل كنيم .

قرآن راه درست زندگي كردن را به ما مي آموزد .

قرآن بهترين استاد براي كشف حقيقتها در اين دنيا ميباشد.

در زندگي امروزه متاسفانه كم هستند از افرادي كه براي خواندن قرآن وقت بگذارند براي پيدا كردن مال دنيا.

دوستان عزيز بياد داشته باشيد ما در اين دنيا مهمان و آزمايش ميشويم هر لحظه ممكن است آزمايش ما به پايان برسد پس مواظب باشيد و خدا را بياد داشته باشيد.

اين ها سخناني است كه در دل من است و براي شما نوشتم.

با تشكر- سليماني

دوستان عزيز تا زماني كه شيعه و سني با هم برادر باشند هيچ قدرتي از جمله آمريكا و اسرائيل نمي توانند به مرزهاي ما هم نفوظ كنند كه در غير اينصورت بد ميبينند.

تمام فكر آمريكا و اسرائيل براي سرنگوني اسلام ميباشد پس بيائيد با همديگر پيمان دوستي بسته و نگذاريم اين غده هاي سرطاني به دين و مال و ناموس ما نفوذ كنند.

با تشكر- سليماني

مذهب سُنّی یکی از مذاهب دین اسلام است که اکثریت مسلمانان (75%) تا(۹۰٪) را در بر می‌گیرد. اهل سنت و جماعت معتقدند که محمد، پیامبر اسلام، پس از خود جانشینی تعیین ننموده‌است. باوجود این، احادیث پیامبر همچون حدیث منزلت و حدیث ثقلین و وقوع غدیر خم را رد نمی‌کنند، ولی مناسبت آن ها را در مورد تعیین جانشینی علی بن ابی طالب تایید نمی‌نمایند و معتقدند باید مسلمانان با تشکیل شورا یکی از افراد جامعه را به عنوان اجماع صورت نگرفت. از این رو پس از درگذشت محمد و قبل از تدفین وی، نخست با تشکیل شورا در سقیفه بنی ساعده، با اینکه همهٔ مسلمانان یا نمایندگان همهٔ مسلمانان در شورا شرکت نداشتند (از جمله و علی داماد ایشان که در حال انجام مراسم تدفین پیامبر بودند)، طبق سنت شورا و بیعت، ابوبکر را که از صحابه (یاران) و نزدیکان محمد بود برای خلافت بعد از محمد بر جامعه مسلمانان انتخاب کردند.

این چهار تن به همراه امام حسن که مدت داشته اند به خلفای راشدین معروف‌اند که به‌ترتیب عبارت‌اند از:

• ابوبکر
• عمر
• عثمان
• علی

مسلمانان اهل سنت، قرآن را کتابی محفوظ می‌دانند و اسلام را در پیروی از قرآن و سنت محمد می‌دانند، هرچند که عمر (خلیفۀ دوم) کتاب خدا و عمل به آن را کافی می دانست. آنان در ، ابتدا قرآن و سپس احادیث محمد و بعد از آن احادیث معتبر صحابه و اجماع را مورد استفاده قرار می‌دهند.

مذهب اهل سنت در دو مکتب اصولی اعتقادی یعنی اشعری و ماتریدی واز لحاظ به چهار مذهب حنفی، مالکی، شافعی و حنبلی تقسیم می‌گردد.

قرآن مجید و احدیث رسول اکرم (ص) مملو از آیات و روایاتی است که در آنها مقام و منزلت و شان اصحاب و یاران رسول خدا(ص) بیان شده است .

ما در اینجا فقط جهت اشاره چند آیه و حدیث را نقل می کنیم ، جت اطلاع بیشتر در این رابطه به کتاب «مقام صحابه» و همچنین کتب حدیث «کتاب فضائل اصحاب» مراجعه شود .

آیات : * محمد رسول الله و الذین معه اشداء علی الکفار رحماء بینهم تراهم رکعا سجدا یبتغون فضلا من الله و رضوانا سیماهم فی وجوههم من اثر السجود ذلک مثلهم فی التورات و مثلهم فی الانجیل * ( سوره فتح آیه 29 )

ترجمه : محمد فرستاده خداوند است و کسانیکه با او هستند (یاران او) در برابر کافران تند و سرسخت و نسبت به یکدیگر مهربان و دلسوزند . ایشان را در حالت رکوع و سجده می بینی . آنان همواره فضل خدا را می جویند و رضای او را می طلبند . نشانه ایشان بر اثر سجده در پیشانیشان نمایان است. این توصیف آنان در تورات است. و اما توصیف شان در انجیل چنین آمده است : همانند کشتزارهایی هستند که جوانه ها(خوشه های) خود را بیرون زده و آنان را نیرو داده و سرسخت نموده و بر ساقه های خویش راست ایستاده باشد. به گونه ای که برزگران را به شگفت می آورد ( ترجمه از تفسیر نور )

*اولئک الذین امتحن الله قلوبهم للتقوی *   ( سوره حجرات آیه 3)

آنان کسانی اند که خداوند دلهایشان را برای پرهیزگاری پاکیزه و ناب داشته است .

  * کنتم خیر امه اخرجت للناس تامرون بالمعروف و تنهون عن المنکر و تومنون بالله * ( سوره آل عمران آیه 110 )

شما (ای پیروان محمد) بهترین امتی هستید که به سود انسان ها آفریده شده اید . امر به معروف و نهی از منکر می نمائید و به خدا ایمان دارید .

     * فان آمنوا بمثل ما آمنتم  به فقد اهتدوا و ان تولوا فانما هم فی شقاق * ( سوره بقره آیه 137 )

اگر آنان ایمان بیاورند چنانچه شما ایمان آورده اید ، و بدان چیزهایی که شما ایمان دارید ، ایشان نیز ایمان داشته باشند و بی گمان ( به راه راست خدایی ) رهنمود شده اند ...

* لقد رضی الله عن المومنین اذ یبایعونک تحت الشجر فعلم ما فی قلوبهم فانزل السکینه علیهم و اثبهم قریبا *   ( سوره فتح آیه 18 )

خداوند از مومنان راضی گردید همان دم که در زیر درخت با تو بیعت کردند . خدا می دانست آنچه را که در درون دلهایشان ( از صداقت و ایمان و اخلاص و فداکاری و وفاداری به اسلام) نهفته بود. لذا اطمینان خاطری به دلهایشان داد. و فتح نزدیکی را (گذشته از نعمت های  سرمدی آخرت) پاداششان کرد.

    * اولئک هم المومنون حقا لهم درجات عند ربهم و مغفره و رزق کریم *  ( سوره انفال آیه 4)

آنان واقعا مومن هستند و دارای درجات عالی ، مغفرت الهی و روزی پاک و فراوان در پیشگاه خدای خود می باشند .

    * و السابقون الاولون من المهاجرین و الانصار و الذین اتبعوهم باحسان رضی الله عنهم و رضوا عنه و اعد لهم جنات تجری تحتها الانهر خالدین فیها ابدا ذلک الفوز العظیم * ( سوره توبه آیه 100 )

پیشگامان نخستین مهاجرین و انصار و کسانی که به نیکی روش آنان را در پیش گرفتند و راه ایشان را به خوبی پیمودند ، خداوند از آنان خشنود است و ایشان هم از خدا خشنودند. و خداوند برای آنان بهشت را آماده ساخته است که در زیر درختان و کاخهای ، آن رودخانه ها جاری است و جاودانه در آنجا می مانند این است پیروزی بزرگ و رستگاری سترگ .

حدیث

1)     * قال رسول الله (ص):  اصحابی کالنجوم فبایهم اقتدیتم اهتدیتم * ( مشکاه المصابیح ، کتاب المناقب و الفضائل ، ج 3 ، حدیث 6018 )

پیامبر (ص) می فرمایند : اصحاب من مانند ستارگانند (در آسمان) پس به هر کدام از ایشان اقتدا کنید ( حتما ) هدایت می شوید .

2)     * قال رسول الله (ص):  الله الله فی اصحابی، لا تتخذوهم غرضا من بعدی ، من احبهم فبحبی احبهم و من ابغضهم فبغضی ابغضهم و من آذاهم فقد آذنی و من آذنی اذی الله و من اذی الله یوشک ان یاخذه .* ( مشکاه المصابیح ، کتاب المناقب و الفضائل ، ج 3 ، حدیث 6014 )

بترسید از خدا در حق یاران (اصحاب) من و ایشان را مورد ملامت و نکوهش خود قرار ندهید ، پس هر کس ایشان را دوست بدارد ، من نیز او را دوست خواهم داشت و هر کس با ایشان دشمنی کند با من دشمنی کرده است ، پس من نیز دشمن او خواهم بود ، و کسی که به آنها اذیت و آزاری برساند ، یقینا مرا رنجانیده و کسی که مرا برنجاند ، به حقیقت خداوند را رنجانیده و کسی که خدا را برنجاند ، نزدیک است که خداوند او را بگیرد و مورد عذاب قرار دهد .

3)     * قال رسول الله (ص):   لا یدخل النار احد ممن بایع تحت الشجره * ( صحیح مسلم ، کتاب فضائل اصحاب نبی)

هیچ کدام از کسانی که زیر درخت ( در صلح حدیبیه) با رسول خدا (ص) بیعت کردند وارد جهنم نمی شوند .

4)     * قال رسول الله (ص):  ان الله اختارنی ف و اختار لی اصحابا و اختار لی منهن اصهارا و انصارا فمن حفظنی فیهم حفظه الله و من آذانی فیهم آذی الله *( مکتوبات امام ربانی ، ج اول ، مکتوب 251)

خداوند مرا از میان بندگانش برگزیده است و یارانی برای من که از میان آنها تعدادی وصلت کار و تعدادی یاور من هستند ، هر کس احترام مرا درباره آنها نگه دارد ، خداوند او را نگاه خواهد داشت و هر کس درباره آنها مرا اذیت و آزار رساند خداوند آزارش خواهد داد .

5)     * خیر الناس قرنی ، ثم الذین یلونهم ، ثم الذین یلونهم ، ثم الذین یلونهم (فلا ادری ذکر قرنین او ثلاثه) ان بعدهم قوم یشهدون و لا یستشهدون و یخونون و لایوتمنون و ینذرون و لایوفون یظهر فیهم السمن للسته الا مالکا * ( مشکاه المصابیح ، کتاب المناقب و الفضائل ، ج 3 ، حدیث 6010 ، صحیح مسلم ، صحیح بخاری)

رسول خدا(ص) فرمودند : بهترین مردمان ، مردم عصر من هستند ، سپس کسانی که با آن متصل هستند ( راوی می گوید من به یاد ندارم که دو قرن ذکر فرمودند یا سه قرن) و بعد از آن مردمانی خواهند آمد که بدون طلب شهادت ، شهادت می دهند – کتمان حق می کنند – و خیانت می کنند و امانت   را رعایت نمی کنند و عهدشکنی می کنند و معاهده ها را مراعات نمی کنند و در آنها ( به سبب بی غم و بی فکر بودن) فربهی و چاقی تن ظاهر خواهد شد .

آری از این آیات و احادیث شریف درمی یابیم که به شهادت خداوند و رسولش (ص) اصحاب درجه والایی دارند و اهانت به یکی از آنان عقوبت و عذاب جهنم را در پی خواهد داشت و مطمئنا عقلا و شرعا اصحاب و مردمان دوران حضرت رسول(ص) بواسطه وجود مبارک حضرت(ص) بهترین مردمان و خوشبخت ترین امت بودند و تا سه قرن بعد از حضرت (ص) هم افراد شایسته و بزرگان دین فراوانتر از دیگر قرنها بوده اند و بایستی قبول کرد هر چه به آینده نزدیکتر شویم به آخر زمان و فتنه دجال و دیگر فتنه ها نزدیکتر خواهیم شد و جای بسیار تعجب است که آیندگان بهتر و دیندارتر از افراد عصر حضرت(ص) باشند !!!

به برندگان به قيد قرعه جوايزي نفيس اهداء  خواهد شد.

30 سؤال و جواب كوتاه :

به تعـداد جـزءهاى قـرآن

1-           سوره اي كه به معني به زانو درآمدن مردم در روز قيامت است ؟ 

2-           سوره اي كه يكي از علامات قيامت كبري است ؟ 

3-           سوره اي كه نام ديگر جنگ خندق است ؟ 

4-           سوره اي كه ملكه بلقيس اهل آن سرزمين بود ؟ 

5-           سوره اي كه در آن درباره ماهيت ذات پاك خداوند اشاره اي شده است ؟ 

6-           سوره اي كه در آن به يكي از حيوانات وحي شده است ؟ 

7-           سوره اي كه پيامبر خواندن آن را به زنان توصيه فرموده است ؟ 

8-           سوره اي كه به نام موجودات زنده  نامرئي نام گذاري شده است ؟  

9-           سوره اي كه نامي از نام هاي خداست ؟ 

10-       سوره اي كه با نام يكي از صفات خدا نام گذاري شده است ؟  

11-       سوره اي كه با نام يكي از فروع دين نام گذاري شده است ؟ 

12-       سوره اي كه به نام يكي از ميوه  ها نام گذاري شده است ؟  

13-       سوره اي كه با نام يكي از فلزات نام گذاري شده است ؟ 

14-       سوره اي كه دو بسم الله الرحمن الرحيم دارد؟ 

15-       سوره اي كه مادر سوره هاي قرآن است ؟ 

16-       سوره اي كه عروس سوره هاي قرآن است ؟ 

17-       سوره اي كه أحسن القصص (بهترين قصه ها) است ؟ 

18-       سوره اي كه تنها سوره به نام زن است ؟ 

19-       سوره اي كه قلب قرآن است ؟ 

20-       سوره اي كه محل ملاقات موسي با خدا بود ؟ 

21-       سوره اي كه در تمام آيه هايش لفظ جلاله «الله» وجود دارد ؟ 

22-       سوره اي كه نام ديگرش إسراء مي باشد ؟ 

23-       سوره اي كه كوچكترين سوره قرآن است ؟ 

24-       سوره اي كه اولين سوره نازل شده  است؟ سوره 

25-       سوره اي كه «آية الكرسي» در آن سوره  مي باشد ؟ 

26-       سوره اي كه تمام آيات آن با حرف « سين» پايان می پذيرد ؟ 

27-        سوره اي كه قرآن كريم در آن ، به دو نصف تقسيم می گردد ؟

28-       سوره اي كه با نام دو پيامبر پايان مي يابد ؟ 

29-       سوره اي كه فضيلت آن برابر با ثلث قرآن است كدام است ؟ 

30-       سوره اي كه براي تلاوت كننده اش شفاعت مي كند كدام است ؟ 

رسول اکرم (ص) : خداوند متعال شخص ناسزاگو ، بدزبان و بداخلاق را دشمن می دارد

بخش اول

خداي خوب و واقعي

از معجرات الهي اين است كه ناپيداست و با وجود اين قابل پرستش و ستايش است و برخي او را پيرمرد ريش سفيدي پنداشته اند كه در آسمان ها بر تختي تكيه زده ، اما هيچ كس ادعا نكرده كه او را به ديدة چشم ديده است . هر چند اثبات وجود خداوند در دادگاه حقوقي حقيقت محال است ، اما بيشتر مردم او را مي پرستند و باور دارند . طبق آمار موجود 96 درصد مردم جهان به خدا ايمان دارند .

اين موضوع ثابت مي كند ، كه خلاً عظيمي ميان اين باور و چيزي كه اساس زندگي روزمرة ما را تشكيل مي دهد ، وجود دارد . مابايد چاره اي براي از بين بردن اين خلاً بينديشيم . دلايل و مستنداتي كه در دست داريم چيست ؟

آنچه به عنوان واقعيت مادي تجربه مي كنيم ، در قلمرويي ناپيدا ، وراي زمان و مكان پديد آمده ، قلمرويي كه با سكوت ادراك شده و با انرژي و آگاهي ، وجود يافته است . اين منشأ ناپيدا در پديده هاي موجود ، خود تهي و خالي نيست ، بلكه مشأ خلقت و آفرينش است . پديده اي است كه اين انرژي را خلق مي كند و سامان مي بخشد و بوده هاي بي شكل و پراكندة ابرهاي كوانتومي را به ستارگان ، كهكشان ها ، جنگل هاي باراني ، آدميان ، افكار ، احساسات ، عواطف ، خاطرات و خواسته هاي انساني تبديل مي كند . ما در اين كتاب خواهيم ديد كه امكان شناخت اين وجود لايتناهي به صورت مجرد ممكن نيست ، بلكه بايد با او همدل و يگانه شد . در اين صورت است كه افق ذهن ما به سوي واقعيت هاي تازه اي گشوده خواهد شد و ما خداوند را تجربه خواهيم كرد .

چون خداوند نامتناهي است ، خدايي او را به زنانگي يا مردانگي منسوب كردن نوعي عادت و درك انساني است .

فصل اول عتقادات

 معنی اهل سنت: اهل سنت واژه ايست که در برابر اهل بدعت بکار می رود. و اين بدين معناست، که اهل سنت بعد از قران کريم در هر موردی به قول رسول خدا «ص» و سنت او بسنده می کنند و سنتی را می پذيرند که به نوعی به رسول خدا منسوب باشد. و اين شيوه را چه در اعتقادات و چه در احکام شرعی بکار می بردند. در برابر سايرگروهها که به بدعت و نوآوری متوسل شدند، اهل سنت، کتاب و سنت نبوی «ص» را برای امور مذهبی خود کافی دانسته و بدين ترتيب به اين معنا معروف گشتند.

 اعتقادات اهل سنت و جماعت:

 اعتقادات اهل سنت و جماعت عبارند از:

 1ـ ايمان به الله ـ ايمان به موجوديت او، پروردگاريش، معبود به حق بودنش، اسمائش و صفاتش.

 2 ــ ايمان به ملائکه ـ ايمان به وجود آنان، به صفتشان، به اسمشان و ايمان به وظائفشان، مثل جبرئيل و ...

3 ــ ايمان به کتابهای آسمانی ــ ايمان به اينکه اين کتابها از جانب خدا نازل گشته اند مثل تورات و انجيل و ...

4 ــ ايمان به پيامبران ــ ايمان به اينکه تمامی پيامبران در رسالت خود صادق بوده اند و حقانيت شريعت آنها را قبول کنيم و اينکه شريعت حضرت خاتم الانبياء، پايان بخش و مکمل شريعت آنهاست.

 5 ــ ايمان به روز آخرت ــ ايمان به تمام چيزهايي که قرآن و رسول صلى الله عليه وسلم در مورد جهان آخرت گفته اند.

 6 ــ ايمان به قدر ــ ايمان به اينکه خداوند سر منشاء تمامی امور است و وقوع هر چيزی به قضا و قدر الهی بستگی دارد. نظر اهل سنت در مورد اسماء خداوند و صفات او: شيوه اهل سنت بر اين است که هر آن چيزی را که خدا بوسيله کتابش يا توسط رسولش صلى الله عليه وسلم ابلاغ شده، ثبت نموده، قبول کرده و به اثبات می رسانند و اين اثبات بدون هر گونه تعطيل، تکليف (چگونگی) و تمثيل (مشابهت) صورت می پذيرد. اسماء خداوند و صفات وی توفيقی هستند: اسماء خداوند در معنا محکم (آيات مشخص و ظاهری ) و معلوم بوده و در حقيقت متشابه ( آياتی که جز خداوند کسی معنای دقيق آنرا نمی داند ) هستند، چون حقيقت آنها جز خداوند کس ديگری نمی داند. اسماء و صفات خداوند توقيفی هستند، يعنی نمی توان آنها را نفی يا اثبات نمود جزء با توسل به کتاب و سنت، و عقل از اظهار نظر در آنان ناتوان است.

 اقسام صفات از لحاظ ثبوت و عدم:

1 ـ صفات ثبوتی ـ صفاتی هستند که خداوند آنها را بر خود واجب کرده است مثل علم و حيات.

 2ـ صفات سلبی ـ صفاتی که خداوند آنها را از خود نفی کرده است مثل ظلم و خستگی. پس ايمان به صفات ثبوتی و نفی صفات سلبی، برای هر مسلمان واجب است.

 اقسام صفات از نظر دوام و حدوث:

 1ـ صفات دائمی ـ که همواره خداوند آنها را دارا می باشد مثل علم و قدرت .

 2ـ صفات متعلق به مشيت و اراده ـ که هر گاه بخواهد آنها را انجام می دهد و هر گاه بخواهد آنها را انجام نمی دهد.

 الحاد: الحاد به معنای دوری جستن از اعتقاد يا امر واجبی می باشد.

 1ـ الحاد در اسماء خداوند ـ «کسانيکه در اسماءخداوند الحاد می ورزند را رها کنيد». (اعراف ـ 180 ) .

 2ـ الحاد در آيات خداوند ــ «کسانيکه بر آيات ما الحاد می ورزند بر ما پنهان نيستند». (فصلت ــ 40 )

 انواع الحاد در اسماء خداوند:

 1ــ اينکه جزئي يا تمام صفاتی که بر اين اسماء قرار دارند را انکار کنند.

 2ـ اينکه خداوند را بنامی بخوانند که او خود را به اين نام نخوانده است. مثل مسيحيان که خداوند را پدر می خوانند.

 3 ــ اينکه از اسم خداوند اسمی را برای اشياء و بتها انتخاب کنند. مانند بت «عزی» که از واژه «عزيز» گرفته شده بود.

 انواع الحاد در آيات:

 1- الحاد در آيات کونيه ــ اعتقاد به عدم اينکه خداوند به تنهايي در -آفرينش دست داشته است و شخص ديگری جزء خداوند در آفرينش يا قسمتی از آن شريک بوده است.

 2 ــ الحاد در آيات شرعيه ــ که عبارت است از تکذيب يا تحريف وحی بر پيامبران .

قرآن از سه بخش تشکيل شده است :

1 ــ خبرهايي در مورد خداوند

2ـ خبرهايي در مورد مخلوقات

 3ـ احکام .

حکمت :

حكمت دارای دو معناست: اولاً اينکه خداوند تمام امور و امر و نهی اش دارای حکمت است. ثانياً حاکم مطلق است و کسی نمی تواند از او بخاطر امر و نهی اش بازجوئی کند.

 انواع حکمت : 1ــ حکمت شريعه ــ همان احکام و دستورات شرعی خداوند هستند، که به پيامبران ابلاغ شده است . 2ــ حکمت کونيه ــ که محل آن هستی می باشد. و هر آنچه که خداوند خلق نموده و از روی حکمت و دقت بوده است. رزق عبارت است از بخشيدن و روزی رساندن به کسی که محتاج آن است. « براستی که خداوند است که رزق دهنده است» (ذاريات ــ 58) .

رزق بر دو نوع است:

 1 ــ رزق عام ــ که روزی انسان، مثل غذا و آب است.

 2 ــ رزق خاص ــ روزی قلب است، که انسان با آن اصلاح می شود. که شامل ايمان، علم و عمل صالح می باشد.

 انواع حکم خداوند:

 1ــ حکم کونيه ــ که خداوند با دستور خود هستی و سرنوشت افراد را می آفريند.

2ـ حکم شرعی ــ که خداوند با آن در ميان انسانها فرمان می راند و آنها را اداره می کند.

مشيت خداوند: که همان ارده خداوند در هستی است. اين مشيت عام بوده و همة افعال بندگان را شامل می شود. ارادة خداوند از صفات او می باشد. « اگر می خواستيم همة آنها را هدايت می کرديم » ( السجده ــ 13)

 ارادة خداوند: ارادة خداوند از صفاتش می باشد و دو نوع است:

 1ــ ارادة کونيه ــ که به معنای مشيت است.

2 ــ ارادة شرعيه ــ به معنای محبت و فضل و بخشش می باشد. « خداوند اراده کرده است تا توبه شما را بپذيرد.» (النساء ــ 27)

 محبت خداوند: محبت خداوند صفتی از صفات فعليه اوست. « و اوست بخشنده و دارای محبت» . (البروج ــ 14)

 مغفرت و رحمت : مغفرت بمعنای پوشش گناه و گذشت از آن است. « خداوند همواره بخشنده و رحيم است. »( النساء ــ 96) رحمت صفتی است است که باعث احسان، نيکی و بخشيدن می شود . « و رحمت من همه چيز را فرا گرفته است» (اعراف ــ 156) رضا، غضب، کراهت، مقت و اسف رضا بدين معنی است که خداوند بدليل رضايتی که از يک شخص دارد به او محبت و نيکی ارزانی می کند. «خداوند از آنها راضی گشت و آنها نيز از خداوند راضی گشتند» . (المائده ــ 119 )

غضب صفتی است که خداوند بموجب آن به شخصی غضب ورزيده و از او انتقام می گيرد . « خداوند او را غضب ورزيد و او را لعنت کرد » .( نساء ــ 93 )

کراهت صفتی است که خداوند با آن « مکروه و زشتی را از خود دور نموده و با آن دشمنی می ورزد . «و ليکن خداوند از برانگيختن آنها کراهت داشت». (توبه ــ 46 )

 مقت به معنای بعض بسيار شديد است. « اينکه چيزی را بگوييد که به آن عمل نمی کنيد خداوند را بسيار خشمگين می کند.» (صف ــ3 ).

الله به معنی خدا در زبان عربی است. مسلمانان الله را تنها خدای عالم می‌دانند. این کلمه توسط عرب‌زبانان مسیحی و یهودی نیز در اشاره به خدا به‌کار می‌رود؛ ولی در مغرب زمین، این کلمه بدلیل استفاده مسلمانان از آن شهرت یافته‌است.

این کلمه توسط اعراب بت‌پرست پیش از اسلام نیز برای اشاره به خدای خالق استعمال می‌شده‌است.^[۴] مفاهیمی که به کلمه الّله نسبت داده شده در بین مکاتب مختلف تفاوت‌هایی با هم دارد. قبل از اسلام الّله تنها خدا نبود، بلکه یاران و همراهانی، پسران و دخترانی داشت.^[۵] این مفاهیم با ظهور اسلام به شدت مورد انتقاد قرار گرفت. در اسلام، الّله نام برتر خداوند بوده؛ باور مسلمانان این است که تمامی نام‌های دیگر الهی به این نام اشاره می‌کنند.^[۵] الّله یکتاست، تنها خدا بوده، و خالق توانای جهان می‌باشد.^[۱][۲] اعراب مسیحی جز الله کلمه دیگری برای اشاره به خدا ندارند. آنها به عنوان مثال از کلماتی مانند الله الاب (به معنی خدای پدر) استفاده می‌کنند. یک مسلمان واقعی بدون در نظر گرفتن نژاد و جنسیت خود، باید به یکتاو یگانه بودن الله به صورت قلبی، زبانی و عملی اعتقاد داشته و اعتقاد خود را توسط جمله شهادتین (اَشهدُ انْ لا اِلٰهَ الا الله و اَشهدُ انَّ محمّداً رسولُ الله) به معنای «گواهی می‌دهم، خدایی جز خدای یگانه (الله) نیست و گواهی می‌دهم، همانا محمد پیامبر خداست.» بیان کند.

بسم الله الر حمن الر حیم
خواندن قرآن باید همراه با تدبر در آیات قرآن باشد و قاری به هنگام تلاوت قرآن در معنا و مفاهیم آن اندیشه کند. چرا که اندیشه و تفکر در قرآن مقدمه ای برای عمل به دستورات الهی است. تنها در این صورت است که انسان به این توابهای عظیم نائل می شود.
تلاش ما بر این است تا شما را را با گوشه ای از ثواب عظیم تلاوت سوره های قرآن آشنا کنیم. جهت مطالعه بیشتر رجوع کنید به کتاب ثواب العمال و عقاب الاعمال شیخ صدوق

ثواب قرائت سوره حمد
امام صادق علیه السلام فرمودند: اسم اعظم خداوند در سوره حمد است .

ثواب قرائت سوره بقره و آل عمران
امام صادق علیه السلام فرمودند: کسی که سوره بقره و آل عمران را بخواند، این دو در روز قیامت مانند دو پاره ابر یا دو سایبان بر سر او سایه می اندازند.
ثواب خواندن آیه الکرسی هنگام خواب و پس از هر نماز
راوی می گوید: از امام رضا علیه السلام شنیدم که فرمودند: کسی که به هنگام خواب آیت الکرسی بخواند، انشاء الله از فلج شدن ترسی نخواهد داشت . و کس که آن را پس از هر نمازی بخواند، هیچ گزنده زهرداری به او آسیب نخواهد رساند.

ثواب قرائت سوره نساء در هر جمعه
امیرالمو منین علیه السلام فرمودند: کسی که در هر جمعه سوره نساء را بخواند، از فشار قبر ایمن خواهد بود.

ثواب قرائت سوره مائده
امام باقر علیه السلام فرمودند: کسی که هر پنجشنبه سوره مائده را قرائت کند، ایمانش لباس ظلم نپوشیده و هیچ گاه شرک نخواهد ورزید.

ثواب قرائت سوره انعام
امام صادق علیه السلام فرمودند: سوره انعام یک جا نازل شده و در حال نزول هفتاد هزار فرشته آن را بدرقه می کردند تا بر حضرت محمد صلی الله علیه و آله نازل شد. پس آن را بزرگ بدانید و تکریم نمایید. و اگر مردم می دانستند در آن چیست ، آن را ترک نمی کردند.

ثواب قرائت سوره اعراف
امام صادق علیه السلام فرمودند: کسی که سوره اعراف را در هر ماه بخواند، در روز قیامت از کسانی خواهد بود که هیچ ترس و اندهی ندارد . و اگر در هر جمعه آن را قرائت نماید، از کسانی خواهد بود که در روز قیامت مورد محاسبه قرار نمی گیرند. و آگاه باشید که یکی از محکمات قرآن در این سوره این است . و همانا در روز قیامت برای هر کسی که آن را خوانده باشد، گواهی می دهد.

ثواب قرائت سوره انفال و توبه
امام صادق علیه السلام فرمودند: کسی که در هر ماه سوره انفال و توبه را بخواند، هیچگاه گرفتار هیچ نوع نفاقی نخواهد شد و از شیعیان امیرالمومنین علیه السلام خواهد بود .

·     "اللهُ اَکبَر": "خداوند از هر کس و هر چند بزرگتر است".

·     بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيمِ: "بنام خداوند بخشنده مهربان".

·     الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ: "ستايش، مخصوص پرودگار جهانيان است".

·     الرَّحْمـنِ الرَّحِيمِ: "خداي بخشنده و مهربان".

·     مَـالِكِ يَوْمِ الدِّينِ: "صاحب روز پاداش (قيامت)".

·     إيَّاكَ نَعْبُدُ وإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ: "تنها تو را مي پرستيم و تنها از تو کمک مي خواهيم".

·     اهدِنَــــا الصِّرَاطَ المُستَقِيمَ: "ما را به راه راست هدايت فرما".

·     صِرَاطَ الَّذِينَ أَنعَمتَ عَلَيهِمْ : "راه آنان که به آنها نعمت دادي".

·     غَيرِ المَغضُوبِ عَلَيهِمْ: "نه راه کساني که بر آنها خشم شده است".

·     وَلاَ الضَّالِّينَ: "و نه راه گمراهان".

·     قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ : "بگو اوست خداي يکتا".

·     اللَّهُ الصَّمَدُ : "خداي بي نياز".

·     لمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ: "خدايي که نه فرزند کسي است و نه فرزندي دارد".

·     وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدٌ: "وهيچ کسي، همتاي او نيست".

·     سُبحانَ ربٌي العظيمِ وَبحمدهِ: "پروردگار بزرگ من پيراسته و منزه است و او را ستايش مي کنم".

·     سُبحانَ ربٌي الاعلي وَبحمدهِ: "پروردگار من از همه کس بالاتر و منزه است و او را مي ستايم"

·     اشهَدُ اَن لا اِلهَ الا اللهُ وَحدهُ لا شريکَ لَهُ: "گواهي مي دهم که جز آفريدگار، خدايي نيست و يکتا و بي همتاست و شريک ندارد".

·     واشهدُ انٌ محمداً عبدُهُ ورَسُولُهُ: "وگواهي مي دهم که محمد (ص) بنده و فرستاده خداوند است".

·     اللهُمٌ صَلٌ علي محمٌَدٍ والِ مُحمٌد: "خداوندا! بر محمد و خاندان او درود فرست".

·     سُبحانَ اللهِ والحَمدُ للهِ وَلا اِلهَ الاّ اللهُ واللهُ اکبرُ: "خداوند از هر عيبي پاک و منزه است و حمد و سپاس مخصوص خداوند است و جز او پروردگاري نيست و خدا بزرگتر و برتر از هر چيز است".

·     السلام عليک ايها النبي ورحمة الله وبرکاته: "سلام و رحمت و برکات پروردگار بر تو باد اي پيامبر".

·     السلام علينا وعلي عباد الله الصالحين: "سلام بر ما (نمازگزاران) و بر بندگان نيکوکار خداوند".

·     السٌلامُ عَليکُم ورحمة اللهِ وبرکاتُهُ: "سلام و رحمت و برکات خداوند بر شما (مؤمنين) باد".

·     ربنا اتنا في الدنيا حسنة وفي الاخرة حسنة وقنا عذاب النار: "پروردگارا!: هم دنيا و هم در آخرت، به ما نيکي عنايت فرما و ما را از عذاب آتش جهنم نگه دار".

یامبر ما محمد صلی الله علیه و سلم دارای چهل معجزه خاص بوده که هیچیک از انبیاء دیگر را نبوده است. بیست تا از آن معجزه ها در وجود شریف ایشان و بیست تا دیگر در غیر وی است. معجزاتی که در نفس مبارک ایشان بوده است:

1ـ معجزه جسم مبارک آنحضرت: جسم مبارک ایشان بدون سایه بوده و هرگز سایه ی وی بر زمین نمیافتاده است.

2ـ معجزه سر مبارک آنحضرت: هرگاه پیامبر صلی الله علیه و سلم در آفتاب میرفتند ابری میآمد و بر سر ایشان بر مثال سایه بانی میایستاد و سایه میداد.

3ـ معجزه چشم مبارک آنحضرت: پیامبر صلی الله علیه و سلم از پس خود میدیدند همچنانکه از پیش خود میدید.

4ـ معجزه بینی مبارک آنحضرت: رسول اکرم صلی الله علیه و سلم بوی فرشتگان را مییافت، هرگاه که جبرئیل علیه السلام نازل میشد هنوز نیامده بوی وی را مییافت و جهت نزول وحی به فراغ دل پرداخته و آماده مینشست.

5ـ معجزه لبان مبارک آنحضرت: رسول خدا محمد صلی الله علیه و سلم هرگاه لب می جنبانیدند قرص آفتاب و ماه میخندیدند.

6ـ معجزه دندان مبارک آنحضرت: شبی سوزن از دست ام المؤمنین حضرت عایشه رضی الله عنها افتاد و خانه تاریک بود حضرت رسول علیه السلام تبسم کردند دندان مبارک وی نمایان شد عایشه رضی الله عنها با نور آن سوزن را یافتند.

بقيه در ادامه مطالب

شه مالی به هاراوی هه ناسه ی ئه تون ئیسه یش ، له ئه م چوله زستان بردوا تاوتینی هه ن ، هه مولا به سه ریا خاکی مردوبزا، تو جم و جولی ژینت خسته وه زیاره تانی ته ن. روژی له دایک بونی حه زره تی موحه مدله همه مو انسانه کی دل سوز پیروز بیت.

میلاد پیامبر نورو رحمت ، اسوه بشریت، سرقافله انسانیت، و دلسوز همه بندگان خدا بر همه دوستدارن انسانیت مبارک باد.

در سال روز رحلت پغمبر عظیم شان اسلام فکر کردم چند نکته را  بیان کنم و آن اینکه واقعا تاریخ اسلام سراسر از معجزه ی الهی است مثلا شما نگاه کنید به تاریخ قبل اسلام در عربستان آن زمان دو قدرت برتر منطقه ایران و روم بودند در آن زمان عربستان آن قدر بی ارزش بود که این دو کشور  اصلا به عربستان کاری نداشتند یعنی اصلا دارای منابعی نبودند لذا توسط این دو کشور در مستعمره قرار نگرفتند. ببینید چه قدرتی است که اسلام دقیقا در این نقطه شروع به ریشه دار شدن می کند یعنی در کشوری که در آن زمان پایین ترین سطح فرهنگ و منابع را دارد.

 این معجزه ی خدا بود که توسط معجزه ی دیگرش پیامبر اکرم (ص) آن سرزمین را به بالا ترین سطح معارف می رساند که منشا رساندن کاملترین و جامع ترین معارف همه ی زمان ها می شود و حتی کار به جایی می رسد که مسلمانان عربستان به ایران می آیند و به ایرانیان فرهنگ ناب اسلام محمدی (ص) را می آموزند. 

واقعا بس عبرت انگیز است این تارخ صدر اسلام که با همین اسلام پایین ترین سطح فرهنگ آن دوران به بالاترین سطح فرهنگ می رساند . تا جایی که اروپاییان حتی طرز دستشویی رفتن را از مسلمانان می آموزند.

كامل سليماني

نام: محمد بن عبد الله

حضرت محمد (ص) در تورات و برخى كتب آسمانى «احمد» ناميده شده است. آمنه، دختر وهب، مادر حضرت محمد (ص) پيش از نامگذارىِ فرزندش توسط عبدالمطلب به محمّد، وى را «احمد» ناميده بود.

كنيه حضرت محمد (ص): ابوالقاسم و ابوابراهيم.

القاب حضرت محمد (ص): رسول اللّه، نبى اللّه، مصطفى، محمود، امين، امّى، خاتم، مزّمل، مدّثر، نذير، بشير، مبين، كريم، نور، رحمت، نعمت، شاهد، مبشّر، منذر، مذكّر، يس، طه‏ و...

منصب حضرت محمد (ص): آخرين پيامبر الهى، بنيان‏گذار حكومت اسلامى و نخستين معصوم در دين مبين اسلام.

تاريخ ولادت حضرت محمد (ص): روز جمعه، هفدهم ربيع الاول عام الفيل برابر با سال 570 ميلادى (به روايت شيعه). بيشتر علماى اهل سنّت تولد آن حضرت را روز دوشنبه دوازدهم ربيع الاول آن سال دانسته‏اند.

عام الفيل، همان سالى است كه ابرهه، با چندين هزار مرد جنگى از يمن به مكه يورش آورد تا خانه خدا (كعبه) را ويران سازد و همگان را به مذهب مسيحيت وادار سازد؛ اما او و سپاهيانش در مكه با تهاجم پرندگانى به نام ابابيل مواجه شده، به هلاكت رسيدند و به اهداف شوم خويش نايل نيامدند. آنان چون سوار بر فيل بودند، آن سال به سال فيل (عام الفيل) معروف گشت.

محل تولد حضرت محمد (ص): مكه معظمه، در سرزمين حجاز (عربستان سعودى كنونى).

نسب پدرى حضرت محمد (ص): عبدالله بن عبدالمطلب (شيبة الحمد) بن هاشم (عمرو) بن عبدمناف بن قصّى بن كلاب بن مرّة بن كعب بن لوىّ بن غالب بن فهر بن مالك بن نضر (قريش) بن كنانة بن خزيمة بن مدركة بن الياس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان.

حضرت محمد (ص) روايت شده است كه هرگاه نسب من به عدنان رسيد، همان جا نگاه داريد و از آن بالاتر نرويد. اما در كتاب‏هاى تاريخى، نسب آن حضرت تا حضرت آدم(ع) ثبت و ضبط شده است كه فاصله بين عدنان تا حضرت اسماعيل، فرزند ابراهيم خليل الرحمن(ع) به هفت پشت مى‏رسد.

مادر حضرت محمد (ص): آمنه، دختر وهب بن عبد مناف.

اين بانوى جليل القدر، در طهارت و تقوا در ميان بانوان قريشى، كم‏ نظير و سرآمد همگان بود. وى پس از تولد حضرت محمّد(ص) دو سال و چهارماه و به روايتى شش سال زندگى كرد و سرانجام، در راه بازگشت از سفرى كه به همراه تنها فرزندش، حضرت محمّد(ص) و خادمه‏اش، ام ايمن جهت ديدار با اقوام خويش عازم يثرب (مدينه) شده بود، در مكانى به نام «ابواء» بدرود حيات گفت و در همان جا مدفون گشت.

و چون عبدالله، پدر حضرت محمد(ص) دو ماه (و به روايتى هفت ماه) پيش از ولادت فرزندش از دنيا رفته بود، كفالت آن حضرت را جدش، عبدالمطلب به عهده گرفت. نخست وى را به ثويبه (آزاد شده ابولهب) سپرد تا وى را شير دهد و از او نگه‏دارى كند؛ اما پس از مدتى وى را به حليمه، دختر عبدالله بن حارث سعديه واگذار كرد. حليمه گرچه دايه آن حضرت بود، اما به مدت پنج سال براى وى مادرى كرد.

1. نماز چهره شیطان را سیاه کند و صدقه دادن پشت او را بشکند و دوستی در راه خدا ریشه او را بکند، وقتی چنین کردید ازشما به فاصله شرق و غرب دوری کند.

2. نماز مسواک زده بهتر از هفتاد نماز مسواک نزده است.

3. مقام نماز نسبت به دین چون مقام سر نسبت به تن است.

4. میان بنده و شرک جز ترک نماز فاصله نیست و چون نماز راترک کند مشرک است.